Everythings comes to an end

Voor de zekerheid heb ik de wekker maar gezet voor vandaag. Ook al zijn we de hele vakantie eind 6 ca 7 uur wakker, we willen niet het risico nemen op de laatste dag ons te verslapen.

Zodra we aangekleed zijn, doen we de allerlaatste dingen in de koffers, halen de bedden af, starten de wasmachine en afwasmachine en beginnen aan de puzzel om de loodzware koffers in de auto te zetten.

 Rond 9 uur zijn we al klaar en gaan we op weg naar Celebration. Na een laatste blik op deze heerlijke villa, een laatste zwaai aan de poort gaat onze terugreis echt  beginnen. Wat gaan we het hier weer missen. Ondanks de aanleiding van de reis was het weer thuiskomen en genieten met een gouden rand.

In Celebration zien we een vrij tafeltje buiten bij Marketstreet Café, ik doe net of ik gek ben en ga zitten (Ja ik weet heus wel dat ik netjes in de rij binnen moet gaan staan om onder begeleiding terug naar buiten te gaan, maar daar had ik even geen zin in). Niet veel later komt er idd een server naar ons toe met het verhaal je moet ... maar goed je zit nu dus wat wil je eten 😊. Nou een heerlijke omelet.

Na het ontbijt nemen we lekker plaats in de schommelstoelen bij het meer. Hier houden we het wel even uit. Af en toe zien we schildpadkopjes boven  water komen.

Op een gegeven ogenblik loop ik even naar de auto om wat te halen, op de terugweg komt er een brandweerwagen met toeters en bellen de hoek om scheuren.
Niet veel later voegen er zich 4 andere wagens bij en wordt het gebied bij de Starbucks af gezet. Dat wordt geen koppie koffie ben ik bang. Het heeft denk ik meer dan een uur geduurd voordat het gebied werd vrijgegeven, en dat terwijl we geen vlammen of rook hebben gezien.  Zouden ze gewoon enorme trek in een bakkie gehad hebben ? We zullen het nooit weten .

Omdat de temperatuur ondanks de bewolking vrij hoog is nemen we een laatste ijsje bij Kilwins.

En dan wordt het echt tijd om dit idyllische plekje te verlaten.

Nice car!

We reden op ons gemakje naar Sanford maar hoe dichter we bij de luchthaven komen hoe donkerder het wordt. Eenmaal op het terrein van de luchthaven aangekomen gaan de sluizen boven echt wagenwijd open. In de stromende regen laat ik de koffers uit de auto en rijd ik door om de auto (nog steeds in de stromende regen) in te leveren. Alles ging best vlotjes en op rolletjes tot nu toe.

In de hal hoeven we maar een half uurtje te wachten tot we kunnen inchecken. We staan als eerste in de rij dus dat is relaxt. Na wat opstart problemen met de computer is dit ook binnen 10 minuten afgehandeld. We zaten gelukkig nog binnen de max. aantal kilo's (hoeveel we totaal hadden weten we niet maar denk niet dat we er ver vanaf zaten). 

Bij de douane was het wederom relaxt ondanks dat onze koffertjes er 2x doorheen moesten en ma 3x gecheckt werd ivm haar kunstheupen en knie.

We lopen even door de winkeltjes en zoeken dan een plekje vlakbij de gates. En dan breekt de chaos uit, er gaan maar liefst 4 vluchten ongeveer tegelijk boarden op dat kleine stukje. Ze doen gelukkig wel vlucht voor vlucht omroepen, maar desalniettemin  luisteren mensen niet, zitten ze op de grond of hangen ze in het gedeelte vd boarding rond. Meerdere malen wordt het omgeroepen en meerdere malen wordt het proces stilgelegd. In alle commotie heb ik een leuk gesprekje met een dame uit Manchester, ze hebben al 10 jaar een huis in Orlando, haar man is net met pensioen gegaan dus ze zijn al 6x op en neer gevlogen dit jaar. En er zouden er nog veel meer volgen, ik snap dat wel. Inmiddels zitten we al 1.5 uur later dan de oorspronkelijke vertrektijd , ik krijg een hard hoofd er in of ik Eltjon nog ga redden. 

Uiteindelijk vertrekken we dus 1.5 uur later, met een excuus vd piloot die aangaf dat de vertraging echt veroorzaakt is door de chaos op SFB. En dan te bedenken dat ze promoten met Simpler Faster Better, nou vandaag even niet.

De vlucht naar Miami verloopt snel en rustig

 Op Miami krijgen we te horen dat de handbagage van de passagiers die naar Amsterdam vliegen gecontroleerd gaat worden. Of we die op ons schoot willen nemen. We kijken elkaar allemaal aan met een blik van wat is dit raar, maar goed we doen het maar. Na een half uur met alles op ons schoot gezeten te hebben komt de nieuwe crew binnen. Na 10 minuten zeiden ze je mag ze opbergen hoor ze zijn toch geweest? Euhhh nee, nou berg maar op hoor denk dat het om een misverstand gaat. 15 minuten later gaan de deuren dicht en zijn we op weg naar Amsterdam.

Voor diner hebben we de keuze tussen Chicken Massala of Rundvlees, we gaan beide voor de laatste keuze. Erg lekker moet ik zeggen. We proberen daarna wat te slapen (Wat wisselend resultaat heeft opgeleverd). Een uurtje voor landing krijgen we nog een lekker ontbijtje. En dan op de oorspronkelijke tijd is het touch down op de Polderbaan.

We zijn zo door de paspoortcontrole heen en dan is het wachten op de koffers. Tijdens het wachten raak ik voor de verandering weer eens in gesprek, deze keer met een medewerkster van Schiphol die een Inidaans stel begeleid, de vrouw zit in een rolstoel er staan 2 karretjes met 4 koffers naast haar. De man is zenuwachtig aan het zoeken naar 2 ontbrekende koffers. Beide spreken en begrijpen geen Engels. Een nichtje van het stel werkt ook op Schiphol en is onderweg, de man blijkt de trace stickers van de koffers kwijt te zijn en bij de paspoortcontrole waarschijnlijk laten liggen. Kortom ze zou nog wel even bezig zijn. Uiteindelijk komen onze koffers en nemen we afscheid nadat ik haar sterkte heb gewenst.

Ron staat ons al op te wachten en had ons gewaarschuwd dat we beroemde Nederlanders konden worden. Bello Goodbye stond bij onze gate, we hebben ons (nog) kleiner gemaakt en zijn met een grote boog om het tafereel heen gelopen.

Rond 1 uur zet Ron ons af bij ma dr huis, daar staat mijn auto. We zetten 3 koffers boven, pakken de sleutels en willen op weg naar mijn huis. Ik start de auto, radio gaat aan al een de motor niet. Nee he toch niet mijn accu he.. nog een keer proberen. Helaas zelfde resultaat.  De ANWB dan maar bellen, nou mevrouw klinkt dat u gelijk hebt. Binnen 60 minuten zijn we bij u. Ok dan spring ik alvast even onder de douche. Om een langer verhaal wat korter te maken, ik stond net in de douche toen de ANWB belde. Die vriendelijke man stapt in mijn auto en.... start zonder problemen de auto. Waarschijnlijk (denk ik nu) heb ik na het automaatje in FLA, niet de  juiste pendalen in getrapt . Dat heb ik die vriendelijke meneer maar niet vertelt, heb hem geprezen voor de magic touch.

Goed dan nu met gezwinde spoed Diesel op halen, kan ik hem nog even zien voor ik naar de Ziggo Dome ga.

Ondanks dat hij het geweldig heeft gehad bij Con was hij wel enorm blij ons weer te zien. Het blijkt dat voor ons alle 3, 2.5  week toch echt te lang is geweest. 

En dan is het tijd om weer terug te rijden naar Amsterdam, deze keer bestemming ZIGGO dome. Het is weer even wennen in Nederland rijden en zeker in de spits, met 6 omwegen door files kom ik gelukkig op tijd aan, alleen voor diner is geen tijd meer. Dus bij La place maar even wat gehaald. 

Elton was briljant, wat ben ik blij dat ik het heb gehaald, dat ik erbij mocht zijn en dat ik hem toch 1x live heb kunnen zien. Een mooie afsluiting van een geweldige vakantie en een night to remember.

Nu een week later begint het mooie weer hier in Nederland ook, joh je we uit naar de volgende vakantie. In september gaan we weer heerlijk 2 weken naar Landal De Vlegge. Diesel gaat dan lekker mee, we hebben nu ook wel geconcludeerd dat zolang Diesel  er nog is we geen lange vakanties meer zonder hem gaan doen. Hij heeft weer zoveel last van zijn verlatingsangst dat we hem dat niet meer aan gaan doen. Betekend dat geen Florida meer? Zeg nooit nooit maar voorlopig even niet meer, misschien over een paar jaar. En als we gaan dan weten we nu al wel welke villa onze voorkeur heeft  en dat Disney en Seaworld dan niet meer in ons schema zitten. Vooral Disney wordt onbetaalbaar en nu klinkt het heel verwend maar we hebben het wel gezien. We zijn er 6x geweest deze keer maar hooguit 5 uur per keer. Dat weegt niet op tegen de prijzen van parkeren (25 USD per keer) en de kaarten.

Bedankt voor jullie reacties en het meelezen. Wij hebben genoten jullie hopelijk ook. Wie weet tot een nieuwe blog ooit.

Ps er volgen nog wat filmpjes en foto's in deze post volgende week. Moet ze nog uploaden.

2 Last Full Days in Paradise

Wat is de tijd omgevlogen, ondanks dat we het gevoel hebben hier al langer te zitten, de 2,5 week is voorbij gevlogen. De laatste dagen doen we het zeer rustig aan en genieten vooral nog van de heerlijke villa. Als je ooit naar Orlando gaat en je zoekt een toplocatie en villa neem http://www.villatouchofdutch.nl/ vooral in overweging, je gaat er geen spijt van krijgen.


Op vrijdag blijven we tot 15 uur aan het zwembad, we hebben de eerste fast pass in Animal Kingdom pas om half 5 dus we kunnen lekker lang rustig aan doen. Bij Animal Kingdom is het redelijk rustig, we staan binnen 10 minuten binnen (dan hebben we alle controles gehad!).


We lopen op ons gemak naar Festival of the Lion King, deze hebben we nog nooit gedaan dus we zijn heel benieuwd.

Real African Transportation



Alsof je zelf in Afrika loopt.

 De wachtruimte van het theater, vol met Afrikaanse kunst.

Het gaat allemaal niet vlot met de wachtrij maar uiteindelijk gaat het theater dan toch 5 minuten voor tijd open. Omdat ik weer alleen maar aan het filmen ben (sorry voor de saaie en voorspelbare blog) heb ik helaas geen foto's van het kleurrijke spektakel. Om jullie niet helemaal in het ongewisse te laten hierbij een link naar een YouTube filmpje van de show (niet mijn opname).


Festival of the Lion King


Na de show lopen we in een rustige wandelpas door naar de Kilimanjaro Safari, onze expeditie vertrekt om 17.55 uur. We hebben goede hoop wat meer dieren dan normaal te kunnen zien aangezien de temperatuur goed gedaald is door regenbuien. De wachtrij is (ondanks een FP) toch nog 10 minuten (alsnog stuk beter dan de daadwerkelijke wachtrij van 55 minuten). Onze hoop wordt bevestigd we zien inderdaad veel meer dan normaal en weer, sorry!, alleen maar gefilmd.


Als de expedities over is vinden we het wel weer welletjes voor vandaag, we gaan lekker op ons gemak naar de villa terug.


Zaterdag begint eigenlijk hetzelfde als vrijdag dus aan de pool. Echter krijgen we te maken met een typisch Orlando ochtend ritueel: de luchtballonnen. We hebben ze deze vakantie pas 1x eerder gezien ergens onderweg. Nu komen ze traditiegetrouw (alle andere vakanties meerdere keren meegemaakt) over de villa. Als bonus ook nog eens een paraglider met motor erbij.

We hebben aardig wat wildlife rond de villa, wat we erg leuk en vermakelijk vinden. Iets minder vinden we deze niet uitgenodigde gast. Hij begint hoog in het gaas aan de binnenkant vd overkapping, een half  uur later wilde hij het zwembad al in springen. Ik hou er niet zo van om met onbekende mijn ruimte te delen dus met gevaar voor eigen leven en met wat kunst en vliegwerk weet ik die gast te vangen en laat ik hem een eind vliegen ver weg van onze villa.

Niet veel later komt onze huiseekhoorn even polshoogte nemen, hij moet wel van de laatste ontwikkelingen op de hoogte blijven. Hij zit 1e rij en heeft om de voorstelling door te komen een hapje meegenomen.

In Nederland zie je dit meestal alleen in de herfst, hier dus blijkbaar nu. Logisch wel wat het is erg vochtig momenteel.

Omdat het weer een beetje betrekt gaan we de koffers maar definitief inpakken (op de laatste spullen van vandaag en morgen na). Toch altijd weer een minder leuk moment tijdens je vakantie. Als we daar mee klaar zijn besluiten we te kijken of we nog 1x een FP kunnen krijgen voor Soarin, die vinden we allebei gewoonweg het einde. En geluk is met de domme we kunnen om 20 uur nog een vluchtje mee maken. Vooraf gaan we eten bij Miller's Ale house in Champions Gate. Nou dat is absoluut geen verkeerde  keuze geweest. Om half 5 is het er al erg druk (altijd goed teken) maar er is gelukkig nog een boot voor ons beschikbaar.

 Ook hier kiezen we de virgin pina colada.

Helemaal vol! Echt een toptent en een dikke aanrader.

Ma gaat voor de fish en chips, denk dat ze wel 4 hele vissen op haar bord heeft.

 Ik voor een heerlijke pasta met garnalen.

Zo jammer dat ik de enige ben die rijd had hier graag wat bieren geproefd. Volgende keer maar iemand mee vragen die ook kan rijden.

Na het eten rijden we voor de laatste keer deze vakantie naar Epcot. Onze FP is om 20 uur. Echter bij aankomst zien we dat de wachtrij extreem kort is. Dus daar maken we maar gebruik.

Na deze fantastische attractie en nog wat winkeltjes gaan we naar huis. De FP is gecancelled we staat ons nog een fles wijn te wachten die op moet (heel vervelend).

Morgen moeten we om 10 uur uit de villa zijn dus gaan we lekker ontbijten in Celebration. Daarna op ons gemak richting Sanfort. Hopelijk hebben we geen vertraging want maandagavond is het uitgestelde concert van Elton John.

De blog over de reisdag volgt ergens volgende week.

Ik wil alvast alle lezers (actief en stil) bedanken voor het meereizen. Zoals alle bloggers schrijf ik deze blog voor onze eigen herinnering. Maar het is altijd leuk dat mensen meelezen en genieten.

Kobe

Vandaag zit het weer niet echt mee helaas, vanaf een uurtje of 11 regent, dondert en miezert het af en aan . We blijven de hele dag bij de villa en gaan dan maar rond 3 uur naar Wal-Mart voor de laatste boodschapjes. Omdat we pas om 5 uur een tafel hebben bij Kobe maken we een detour naar Celebration. We gaan toch nog maar wat extra koekjes erbij halen voor Diesel, vind hij vast niet erg.

Om 5 uur stappen we voor de allereerste keer bij Kobe binnen. Wat een feest en wat lekker allemaal (en wat veel!!!!). Voor ma helemaal want die had überhaupt nog nooit aan de plaat gegeten. Kok Kenny maakte er een hele show van. Dank voor de adviezen Mandy, ze hebben geholpen

Paar filmpjes van deze unieke belevenis.

Omdat het nog steeds miezert besluiten we Magic Kingdom uit te stellen naar zaterdag.  Tonnetje rond rijden we maar Soltera yerug voor een zeer rustig avondje.

Hopelijk is het morgen weer zonnig en kunnen we wat FPs inwisselen bij Animal Kingdom.

Life is relaxed

Vandaag doe we het zeer rustig aan, onze enige inspanning tot een uurtje of 2 zal in en uit de pool stappen zijn en af en toe naar binnen lopen voor wat versnaperingen. Het gaat ons uitstekend af. Life is relaxed.

Als het weer rond 2 uur gaat betrekken rijden we naar 192 waar wat flea markets zitten, daar kopen we voor de zekerheid (nou ja het lijkt toch echt nodig) een extra koffer.

Volgende stop is Epcot we hebben een FP voor Frozen, al daar aan gekomen en als we net door alle controles zijn gaat het voor de verandering weet een hozen. We hebben deze keer maar  1 poncho bij ons, de andere ligt nog, heel handig, in de auto.

Snel lopen we bij Mouse Gear naar binnen en kopen daar een een erg leuke maar 12x zo'n dure poncho van Disney. Tja als je je hoofd niet gebruikt dan moet je betalen.

We checken de wachtrij van Frozen en die is gelukkig maar 55 minuten. We besluiten de FP te cancellen en lekker droog te wachten. Voor ons is het de eerste keer dat wij Frozen doen. De wachtrij is weer een feest.

Evenals de attractie zelf, wat is die geweldig en wat balen we dat we de FP hebben gecancelled. We hebben geen zin om weer 60 minuten te gaan wachten. Dus lopen we door de winkeltjes naar buiten.

Mijn nieuwe vriend, hij is alleen niet zo spraakzaam.

Het weer is weer Floridiaans mooi dus we gaan lekker richting villa, waar we onze ochtend activiteiten doorzetten. 

Op de weg naar buiten raken we in gesprek met 2 Nederlanders, die hebben een horror vlucht heen gehad met TUI. Ik had er al wat over gelezen, 8,5 uur vertraging. Vlucht uitgevoerd door Spaanse maatschappij met free seating, geen comfort class en Spaans entertainment systeem. Ze waren nog steeds in discussie met TUI want de oorzaak was bliksem inslag dus in principe geen vergoeding... wat hebben wij dan geluk gehad met onze beperkte vertraging.

Plannen voor morgen, nog minder doen dan vandaag. Heel misschien savonds naar Magic Kingdom voor de avondshow, heel misschien kan ook zijn dat we heerlijk "thuis" blijven.

Shorty

Omdat we vanmorgen een mooie zonnige start hebben, besluiten we na het ontbijt om toch nog 1x het Icon Wheel te doen.

Ondanks dat het zicht iets minder is dan vorige keer is het genieten. We herkennen nu nog meer dingen zelf, en het schermpje blijft dan ook ongebruikt.

We genieten bewust en optimaal van dit mooie ritje. Als je ooit in Orlando bent vooral doen  je krijgt er geen spijt van.

Tijdens ons ritje zien we de buurattractie in werking. Nooit en te nimmer dat wij daar in gaan. Dappere mensen, de toren is ongeveer 140 meter hoog!!

Na de rit rijden we met gezwinde spoed terug naar de villa waar we heerlijk de rest van de dag bij en in het zwembad zitten (saai he).

We krijgen regelmatig bezoek van het lokale wildleven, niet omdat wij zo gezellig zijn maar omdat wij lekkers neerleggen voor ze. Inmiddels bestaan de vaste bezoekers uit verschillende vogels, eekhoorntjes (stuk of 4), konijntjes en sinds vandaag deze enigzins tamme fors uitgevallen soepkip. Iets zegt mij dat wij hem voortaan ook dagelijks gaan zien.

Om een uurtje of 5 rijden we naar Panera Bread, wij willen die beroemde tomatensoep wel eens proberen. Conclusie die is over heerlijk. De salade was ook niet te versmaden.

In de afgelopen dagen nog wat staten kunnen noteren: Alaska! Arizona, Maryland, New Hampshire, West Virginia, Kentuky, Ohio, Arizona, Mississippi, Missori en Oklahoma.

Time flies

Jeetje wat gaat de tijd snel, over een week zijn wij al weer thuis, maar daar gaan we nu nog even niet aan denken. Vandaag doen we maar weer een rustig dagje, ben nog steeds geen 100% (ja ik weet het dat ben ik nooit, zal de commentaren even voor zijn). Omdat we bij Discovery Cove ook toegang tot Seaworld kregen rijden we daar vroeg in de ochtend naar toe. Nou ja rijden, stapvoets want we zitten volgens mij in de hele dag spits op de I4.


Rond half 10 draaien we het terrein op en we besluiten tegen meer betaling maar de preffered parking te doen. Door wat Nederlands rijgedrag te vertonen schuif ik zonder probleem op van rij 18 naar rij 13  ja kan ik er wat aan doen dat niet iedereen netjes aansluit met in line parkeren. Rij 13 is overigens bijna recht voor de ingang.


Traditie getrouw als wij zijn lopen we door de eerste winkel rechtstreeks naar de Cypress Bakery om een bakkie met wat lekkers te bestellen. We kiezen zelfs hetzelfde tafeltje weer, want he traditie.

Om 11 uur begint de Dolfijnen Show die we graag weer willen zien. Sinds wij deze show hebben gezien is hij enigszins aangepast, maar nog even vrolijk en mooi. Er gebeurd zoveel dat je echt niet weet waar je moet kijken, van vogels tot uiteraard de trucjes van de dolfijnen. Helaas had ik het zo druk met filmen dat ik geen tijd had voor de fotos.


Na de show vervolgen we onze weg door Key West, uiteraard slaan we daar het winkeltje natuurlijk ook niet over. Ik zie daar een mooie Wind Spinner die ik niet kan weerstaan, in de hoop dat ik daardoor van de duiven verlost raak op mijn balkon. Lukt dat niet met de spinner dan is die alsnog mooi LOL. Omdat we nog even hebben tot Pet's Ahoy begint lopen we door het aquarium heen, even verkoeling (al is de zon ver te zoeken en valt de temperatuur mee). Ik word altijd zo rustig en blij van aquaria. Zou er graag eentje thuis hebben, net zoals mijn ouders vroeger hadden. Maar geloof niet dat ik het Diesel aan kan doen om nog meer beesten in huis erbij te halen.

 Dory blijft leuk.

 Mooie Yellow Tang.

 Kunstwerkjes die anemonen.



 Zo mooi die zeester. 

 Deze Sea Dragons zijn zo mooi en elegant.

 We lopen door Antarctica door naar Pets Ahoy.

We zijn ruim op tijd aanwezig en kunnen zelfs al naar binnen. Voor ons zit een schoolreisje o.i.d. die bezig  gehouden worden door Sea World medewerkers met vragen welk dier ze in gedachte heeft. zo die waren nog best pittig die raadseltjes.. had er geloof ik 2 van de 12 of zo goed... moet nog even oefenen heb gewoon ruimschoots in stilte verloren van 10 jarige.

De Pets Ahoy show wordt geheel uitgevoerd met geredde dieren uit asiel en opvang, echt een show naar mijn hart. Ook hier weer alleen maar zitten filmen, dus kan jullie slechts 2 foto's tonen van na de show. De cocker op de eerste foto besloot in cognito op de foto te gaan.



 Dit was echt zo'n schatje liet iedereen hem maar braaf aaien en kroelen.

Via nog wat winkeltjes waarin het nodige wordt aangeschaft gaan we op ons gemak naar de auto. Hopelijk kunnen we nog vanmiddag nog aan het zwembad wat zonnestralen pakken. Na een tussenstop bij de Walmart blijkt dat dat een illusie gaat worden. Als we naar buitenstappen hoost het werkelijk. Maar wij Hollandse dames smelten niet dus doen onze plastic poncho's aan die we altijd bij ons hebben en lopen door de waterplassen naar de auto.

1,5 uur later regent het nog steeds zij het wat minder hard dus het is tijd om te concluderen dat het zwembad er vandaag niet inzit. Wat doe je dan … juist we gaan nog een keertje naar LBV outlets. Ma slaagt voor 2 leuke jurkjes bij Old Navy en ik scoor nog 2 leuke dingen (met extra korting dankzij Ronald) bij Tommy.

Thuis gekomen is het nog steeds een beetje aan het miezeren maar de temperatuur is lekker dus we vertoeven de rest van de tijd lekker onder de lanai. Om een idee te krijgen of we alles mee krijgen hebben we het grootste gedeelte van de koffers al ingepakt en conclusie, misschien gaan we het net niet of net wel redden. Als het van de week weer regent (de vooruitzichten zijn niet heel positief hier momenteel) dan gaan we voor de zekerheid maar even naar de 192 voor een extra koffer.



Juist ook vanwege de vooruitzichten laten we ons plan varen om nog een keer naar Tampa te gaan. We blijven de komende dagen lekker in deze omgeving en als het weer het toelaat pakken we nog wat avond shows mee bij Disney (en wat FP's).

2 for 1

We stappen vroeg in de bolide met bestemming Clearwater, we hebben tickets voor de eerste afvaart van de dag van Little Toot. De vernieuwde weg naar Tampa is een zaligheid om nu te rijden, of kwam dat omdat het zaterdag was?


Naarmate we dichter en dichter bij Clearwater komen wordt het donkerder en donkerder, dat belooft niet veel goeds. Rond 10 uur draaien we de parkeerplaats op en het eerste dat ik  ga doen is checken of er wel gevaren wordt en natuurlijk een parking permit regelen. Zoals het er uit ziet gaat de tocht gewoon door dus we gaan de tijd nog even doorbrengen in de Marina. We bekijken wat winkeltjes en ik weet niet hoe ik het voor elkaar krijg maar ik raak weer eens in gesprek met een oudere dame (leeftijd durf ik niet te raden maar denk ergens tegen de 80). Vol trots zit ze te vertellen over haar kleinkinderen en als we uiteindelijk uitkomen over waar ik vandaan kom blijkt ze 2 hele goede Nederlandse vriendinnen te hebben die ze kent via een bibliotheek in Alexandria (Egypte). Van geboorte is ze Franse maar op 7 jarige leeftijd met haar ouders verhuisd naar Minnesota (geloof ik kan ook Minneapolis zijn geweest). Ze gaat nog jaarlijks terug naar Frankrijk en Italië. Ze hadden een condo in Clearwater maar daar waren ze niet zo heel vaak, net daarvoor had ze zitten vertellen dat ze 2 maanden een hele zware en koude winter hadden gehad met -15F, nou dan zou ik het wel weten.


Inmiddels is het al flink gaan regenen en onweren dus ik hou mijn hart vast of er wel gevaren wordt, maar ja Florida zou Florida niet zijn als het een half uur later al weer droog is.

Aangezien we nog een half uurtje hebben voor we ons moeten melden lopen we door naar het strand en de pier. De lucht ziet er nog steeds dreigend uit.

Ondanks de dreigende wolken vaart Little Toot wel uit, best wel beetje spannend omdat we bij de pier al hadden gezien dat de zee best wild was.

Wat de Kapitein ook probeert er is geen animo van de dolfijnen vandaag of het nu ligt aan het weer of aan het feit dat ze ergens aan het voederen zijn we weten het niet.  Tja en dan maak je maar ander soort foto's.

Tegen het eind van de reis krijgt de Kapitein een boodschap dat er dolfijnen zijn gesignaleerd bij de brug, dus met hoge snelheid daar naar toe en inderdaad we zien een paar keer een moeder met kalf boven komen (niet kunnen filmen of fotograferen helaas) en 1 dolfijn die een klein stukje mee zwemt. Ondertussen begint het meer en meer te onweren en weerlichten dus er wordt besloten geen risico meer te nemen en terug te varen. Jammer dat het deze keer niet heel erg geslaagd was maar respect voor de moeite die ze doen om ze toch te vinden en de natuur te respecteren.  Ik vond het namelijk niet heel relaxt met onweer op het water te bivakkeren. Waarschijnlijk gaan we volgende week nog een poging wagen, al zijn de weersvooruitzichten niet heel goed voor de komende week.

Na de boottocht steken we over naar Clearwater Aquarium, home of Winter the Dolphin, het is er druk en dat is gezien het weer niet zo wonderlijk. Zodra we binnen zijn is er een wolkenbreuk die zijn weerga niet kent. We pakken de show van Winter maar even mee als we er toch zijn. 4 jaar geleden hadden we geen tijd om dit te bezoeken en ook hiervan hebben toen tegen elkaar gezegd, volgende keer doen we het.. Het blijft bij deze keer, hoezeer ik ook respect heb voor wat ze doen en hoe het tot stand is gekomen (kijk vooral Dolphin Tale 1 en 2) dit was voor ons eenmalig.. Om eerlijk te zijn we vonden het een beetje boel tegenvallen. Wel leuk om Winter even in het echt te zien  te hebben.

Als we zien dat de bui voorbij is gaan we op weg naar onze volgende bestemming John Pass Village, vorige keer vonden we dat zo gezellig en er was zo'n gaaf kaarsenwinkeltje. Was want het zat er helaas niet meer :-(.

We lopen wat shops in en uit, verbazen ons over de "rommel" die wordt gekocht en verkocht en gaan dan naar de pier of wel Boardwalk.

Ma dr vriendjes waren er ook weer gelukkig.



Aangezien we best trek hebben gekregen gaan we bij een van de tentjes op de boardwalk naar binnen, nuttigen een heerlijke Pina Virgin Colada (ik drink in USA geen alcohol als ik moet rijden).

En bestellen wat kleins om te eten, ik ga voor de Tuna Poke, beetje pittig maar heerlijk.

Rond een uurtje of 4 houden we het voor gezien en gaan we langzaam aan weer terug naar Soltera Resort. Ik weet niet of het de vervelende verkoudheid is die mij al dagen plaagt, vermoeidheid, warmte of dat er iets was met het eten maar (zal jullie de details besparen) de Tuna heeft Soltera niet gehaald en ik ben er achter dat je best 2 dingen tegelijk kan doen.

Zodra ik thuis ben duik ik al snel mijn bed in met een aspirine en besluiten we (hadden we eigenlijk al afgesproken) om het morgen erg rustig aan te doen.

Nog steeds niet helemaal fit gaan we zondag lekker naar Celebration naar de Farmers markt (die overigens voor ons op een andere plaats is gekomen). We slaan Woof Gang Bakery natuurlijk niet over, ik moet natuurlijk wel wat lekkers voor Diesel mee terugnemen.

Voor Kilwins staat een fantastische auto en nu we daar toch zijn.

Konden we een ijsje niet weerstaan.

De batmobile kwam ook nog 2x langs, wat een bak!!

Over de rest van de dag kan ik kort zijn lezen en zwembad, helaas is het niet zo'n heel zonnig weer. Temperatuur blijft wel goed uiteraard.